Grenzen stellen
Sommige mensen hebben hun leven niet onder controle, durven nooit ‘nee’ te zeggen. Daarmee houden ze niet hun eigen grenzen aan, maar de grenzen van anderen. Anderen daarentegen kennen een hoge mate van controle, alles moet gaan conform bepaalde idealen. In beiden gevallen begrens je jezelf als persoon. Grenzen kunnen ook een gevoel van beperking oproepen waarbij groei stagneert. Het is ook goed om zo nu en dan uit je comfortzone te stappen en je eigen grenzen te verleggen. Het gaat uiteindelijk om de balans. Zo ook in de opvoeding. Je wil je kinderen niet begrenzen maar een omgeving creëren waar ze zichzelf in veiligheid kunnen ontwikkelen (klik hier voor een inspiratie filmpje).

Onderzoek je grenzen
Bewustwording en accepteren van grenzen zijn nodig in je leven om ze vervolgens te kunnen verleggen voor je persoonlijke ontwikkeling. Of het nu gaat om je werk, je relatie of je opvoeding. Onderzoek jouw grenzen eens in de verschillende contexten van je leven. Wat zijn jouw grenzen? Wie of wat begrensd jou? Wanneer overtreedt iemand jouw grens, hoe weet je dat? Wat voel je dan? Ken je de grenzen van jouw geliefden? Welke grenzen zijn goed voor je kinderen? Zijn jouw grenzen duidelijk voor anderen? Welke grens zou je willen verleggen? Kortom, onderzoek je grenzen. Waar kan je ze verleggen én waar kan je ze beter bewaken.

Grenzen stellen en handhaven in de opvoeding
Vooral jonge kinderen en pubers zoeken graag en veelvuldig de grenzen op. Het is aan de ouders om deze grenzen, ondanks de verwoede pogingen van hun peuterpuber of uberpuber deze grenzen te verschuiven, te bewaken. Het is belangrijk dat je als ouder de regels consequent blijven toepassen zodat er geen strijd of discussie nodig is. De grenzen hoeven niet meer opgezocht te worden, omdat ze toch niet overschreden kunnen worden. Bij het stellen van grenzen stellen geef ook vooral aan wat wel mag. En onthoudt dat niet alles perfect zal gaan. Opgroeien gaat met vallen en opstaan. Het is aan jou als ouder om ze daarin te begeleiden om uiteindelijk verantwoordelijke, zelfstandige, zelfbewuste en sociale volwassenen te worden. En dat doe je niet door ze klein of kort te houden. Dat doe je door in ze te geloven, verantwoordelijkheid te geven en vertrouwen te laten verdienen

Grenzen bij pubers
Betekenisvol grenzen stellen is met name voor een puber heel belangrijk. Het is balanceren tussen verantwoordelijkheid geven en vertrouwen laten verdienen. Een perfect recept voor het stellen van grenzen bij pubers is er niet echt. Het is een proces, de interactie tussen ouder en jongere. Als jij als ouder de eerste 11 jaar goed hebt opgelet dan weet je welke verantwoordelijkheid je kind kan dragen, een kleine tip is hier op zijn plaats, het is vaak meer dan jij denkt.

De grens die jij stelt groeit mee met de leeftijd van je puber, de mate van verantwoordelijkheid die hij of zij aan kan en de mate van vertrouwen wat ze al verdiend hebben. Daarnaast moet een grens redelijk zijn, en dan niet alleen voor jou als ouder maar ook voor je puber. De grens moet een duidelijk doel dienen, het gaat over veiligheid, over beschermen of over voorkomen van problemen. Grenzen zorgen ervoor dat pubers weten waar ze aan toe zijn en wat je van hen verwacht. Pubers hebben grenzen ook nodig om zich tegen te kunnen verzetten. Dit verzet hoort bij de normale ontwikkeling.

Zoals iedereen waarschijnlijk al wel weet, kunnen pubers erg impulsief zijn en zijn zij in de puberteit niet zo goed instaat om situaties te overzien of gevolgen te voorspellen. Vandaar dat het aan ons is om ze daar bij te helpen, wat niet betekent dat we kost wat kost moeten voorkomen dat ze in “gevaarlijke” situaties terecht komen. Sterker nog, laat ze er stapje voor stapje aan wennen, zodat ze kunnen oefenen, kijken waar ze zelf voor staan. Grenzen bedenk je voordat ze nodig zijn. Leg daarbij uit en onderbouw waarom jij een grens stelt. Zodat je puber goed jouw motivatie begrijpt, dan is het ook gemakkelijker om zich er aan te houden.